Charles Baudelaire. Brieven aan zijn moeder. Brussel, 27 december 1865

Charles Baudelaire 
Brieven aan zijn moeder. Gehele correspondentie

  
Vincent van Gogh. Baudelaire. Brieven aan zijn moeder. Vertalingen Vivienne Stringa

Vincent van Gogh. 1853–1890.

Zoom

Brussel, 27 december 1865.

 

Lieve moeder,

    Hierbij de kleinigheidjes waar ik het over had. De karafjes voor olie en azijn, met het houdertje.
Je moet er misschien om lachen. Ik geloof dat het oud plateel is uit Rouen. Maar ik weet het niet zeker.
Om je de waarheid te zeggen, eigenlijk vind ik de scherf en het glazuur middelmatig.
Er zit een klein foutje in (een schilfertje, een rondje glazuur dat eraf is gesprongen) dat ik maar niet heb laten repareren, omdat ik vond dat het de moeite niet was en omdat ik ook niet wist bij wie ik dat kon laten doen.

    Die jardinières (dat zijn plantenbakken waar water in kan en waarin je bloemen in waaiervorm kan zetten of als een scherm kan opstellen) , die zijn zoals je kunt zien nogal fijn en glanzend. Delfts aardewerk.

     Je vindt dit allemaal misschien wat bijzonder armzalig. Maar je zult me toch kunnen bedanken dat ik op zijn minst getracht heb je te een plezier te doen.

De port is betaald.

     Hoe gaat het met je? Schrijf me daar een beetje over, maar wel kort want anders word je moe toch, van het schrijven.

Charles.

    Ik krijg net je briefje.
Wat een vreemd idee om mijn snuisterijen te weigeren!
Wat oneerlijk. Ik heb die jardinières maandenlang met mijn ogen zitten bekeken alsof ik ze uitbroedde!
- Aangezien ik de hamerslagen en die onhandigheid van Aimée niet vertrouw, heb ik de kist met schroeven en niet met nagels laten dichtmaken.
Hij moet dus opengeschroefd worden en niet die planken laten openspringen.
En aan de binnenkant moet ze ook uitkijken: er zullen wel latten in zitten die de voorwerpen bijeen houden. Die spijkers van die latten moeten er voorzichtig uitgehaald worden.

De dokter heeft me opium, digitalis, belladonna en kinine voorgeschreven.

    Het is me gelukt om de tijdstippen van de aanvallen te verschuiven.
Ze zeggen dat dat al een heel goede vooruitgang is. En de aanvallen zijn ook veel minder pijnlijk. Maar ik ben wel heel moe.

Schrijf je me of de voorwerpen goed zijn aangekomen.

C.B.

    Uiteindelijk heeft de inpakker toch besloten om nagels te gebruiken en geen schroeven.
Dus pas op! - Er zitten ook geen latten in, en ik denk dat het heel slecht is ingepakt.

  Gehele correspondentie          Volgende brief